Parafia Św. Wojciecha w Mucharzu

Duszpasterska Grupa Parafialna

Kodeks Prawa Kanonicznego (KPK) 536:

1. Jeśli zadaniem biskupa diecezjalnego, po zasięgnięciu opinii Rady kapłańskiej, byłoby to pożyteczne, należy w każdej parafii ustanowić radę duszpasterską. Ma jej przewodniczyć proboszcz, a członkami powinni być wierni wraz z tymi, którzy z urzędu uczestniczą w trosce duszpasterskiej o parafię
   i pomagają w ożywianiu działalności pasterskiej
2. Rada duszpasterska posiada jedynie głos doradczy i kieruje się normami określonymi przez biskupa diecezjalnego”.

Racja powstania DRP

• teologiczna: realizacja Kościoła jako wspólnoty, dowartościowanie podmiotowości świeckich w Kościele
• praktyczna: skuteczniejsze działanie

Cele DRP:

Uwagi ogólne:

Jest to rada – ma głos doradczy, a nie decyzyjny. Decyzje podejmuje proboszcz. Roztropność skazuje jednak na liczenie się z głosem rady.

Duszpasterska – zajmuje się sprawami szeroko rozumianych zadań duszpasterskich parafii (odróżnić od rady ekonomicznej, która zajmuje się problemami ekonomicznymi parafii)

• współpraca duchownych i świeckich
• pobudzanie i rozwój inicjatywy apostolskiej w parafii
• koordynacja działań apostolskich
• wspomaganie duchowieństwa w pracy duszpasterskiej i katechetycznej
• wyrażanie opinii w sprawach parafii
• wskazywanie propozycji i wniosków dot. pracy parafialnej.

Jak tworzyć i kto należy do DRP

Ustala statut zwykle trzy kategorie członków:

* z urzędu,

* z mianowania proboszcza

* z wyboru parafian

• proboszcz, wikariusze z urzędu
• katecheci zwykle wchodzą z urzędu, gdy jest ich więcej przedstawiciel
• dobrze gdy wejdą animatorzy poszczególnych parafialnych diakonii

Wybory do DRP ustalają się różne praktyki: np. z każdego rejonu przedstawiciel, wybory podczas kolędy bądź w wyznaczoną niedzielę

Kadencja DRP - ustala statut (najczęściej 3 lata)

Metoda pracy

DRP:

• istotna sprawa:

*tworzenie wspólnoty wśród członków (zalążkiem, wzorem dla innych wspólnot)

*modlitwa i dzielenie słowem Bożym

*formacja duchowa członków, np. dzień skupienia, rejonowe spotkanie członków Rad, pielgrzymka, lektura pogłębiająca, udział członków w diecezjalnym studium apostolstwa świeckich

• wcześniejsze zadanie problemu pod rozwagę
• program spotkania każdorazowo wcześniej rozesłany, realizacja kolejnych punktów
• możliwa praca w podzespołach, np. ds. katechizacji, liturgii
• protokół z posiedzenia rady (na następnym spotkaniu rozliczenie jego wykonania)

Statut Duszpasterskiej Rady Parafialnej Archidiecezji Krakowskiej

Notificationes.e Curia Metropoltana Cracoviensi nr 10-12/1995

1. Duszpasterska Rada Parafialna rozwija i pogłębia życie religijne parafii przez współpracę duchowieństwa i katolików świeckich.
2. Rada winna w miarę możności reprezentować całą parafię według wieku, zawodu, terenu.
3. Ilość członków Rady ma być dostosowana do wielkości parafii, nie powinna jednak przekraczać liczby 30 osób. Większość Rady z zasady mają stanowić świeccy.
4. Wskład Rady wchodzą:

A. z urzędu:

1. w parafiach do dziesięciu tysięcy kapłani pracujący przy kościele parafialnym i osoby prowadzące katechezę w parafii, w przypadku parafii większych wybrani przez nich reprezentanci w liczbie pięciu osób, w tym dwóch kapłanów;
2. rektorzy kościołów i kaplic położonych na terenie parafii;
3. przedstawicielki zakonów żeńskich zatrudnione w duszpasterstwie na terenie parafii, wyznaczone przez przełożoną w porozumieniu z proboszczem. .

B. z nominacji proboszcza l/3 składu Rady, po konsultacji z innymi duszpasterzami.

C. z wyborów dokonanych przez ogół parafian: połowa składu Rady.

1. Spotkania Rady odbywają się zasadniczo raz na kwartał, z wyjątkiem okresu wakacyjnego, w terminie wyznaczonym przez proboszcza. Przewodniczy im osobiście proboszcz lub wyznaczony przez niego zastępca.
2. Księga protokołów spotkań Rady podlega wizytacji dziekańskiej.
3. Spośród członków Rady można wybrać większością głosów kilka osób, do których będzie należało przygotowanie spotkań i projektowanie programu pracy. Każdy członek Rady może wnieść pod obrady temat, jaki uważa za godny dyskusji. W miarę potrzeby Rada może pracować w sekcjach.
4. Głos Rady ma charakter doradczy, a opinię swą Rada wyraża kolegialnie. Decyzję podejmuje proboszcz, biorąc pod uwagę normy prawa powszechnego i partykularnego oraz zdanie Rady i wszystkie okoliczności mające wpływ na celowość i skuteczność działania duszpasterskiego. Jeżeli w decyzji proboszcz odstępuje od zdania większości członków Rady, winien podać racje swego postępowania.
5. Rada jest instytucją stałą, ale kadencja jej członków trwa trzy lata, przy czym nowy proboszcz ma prawo zmienić skład Rady. Postępowanie członka Rady budzące publiczne zgorszenie, a także trzykrotna nieusprawiedliwiona nieobecność na spotkaniach Rady powoduje pozbawienie członkostwa po uprzedniej konsultacji z Radą. Istnieje możliwość powołania w razie potrzeby nowych członków Rady, zawsze jednak zgodnie z postanowieniem zawartym w punkcie 4 niniejszego statutu.
6. Proboszcz jest zobowiązany informować wspólnotę parafialną o zamierzonych spotkaniach Rady oraz o ich przebiegu i ustaleniach duszpasterskich.

+Franciszek kard. Macharski,

ks. Jan Dyduch—Kanclerz

Kraków, 7 grudnia 1995 r.